به نقل از «آفتاب»

ادرار زیاد در روز نشانه این بیماری است

تاریخ انتشار: ۲۲ آبان ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۰۷۷۶۷۷

آفتاب‌‌نیوز :

اگر افزایش دفعات ادرار در طی روز بیش از ۸ بار و در طول شب بیش از ۲ بار همراه با فوریت‌های ادراری باشد، فرد دچار بیش فعالی یا پرکاری مثانه است. پرکاری مثانه در زنان نسبت به مردان شایع است و حدود ۲۷-۳۵ درصد زنان، ۱۳-۱۵ درصد مردان درگیر این بیماری هستند. بیش فعالی مثانه معمولا یک نشانه تنها نیست، بدین معنا که این بیماری اکثرا با یک عارضه جدی‌تر همراه است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

تکرر بیش از حد ادرار و احساس دفع ناگهانی ادرار و بی اختیاری ادراری اورژانسی می‌تواند ناشی از پرکاری مثانه باشد. مثانه بیش فعال یک بیماری آزار دهنده‌ای است که کیفیت زندگی اجتماعی بیماران را تحت تاثیر قرار می‌دهد.

دلایل پرکاری مثانه:

بزرگ شدن پروستات

دیابت

بارداری

عفونت‌های ادرار

استرس و اضطراب

مصرف برخی از دارو‌ها

در مثانه پرکار در برخی مواقع تخلیه کامل ادرار انجام نمی‌شود، بنابراین باقی مانده ادرار در بدن باقی می‌ماند و می‌تواند باعث ایجاد عفونت در مثانه شود. ارتباط این عارضه با سنگ کلیه بسیار نادر است البته ممکن است سنگ از کلیه به مثانه افتاده باشد، اما پرکاری مثانه به تنهایی ارتباطی با بروز سنگ کلیه ندارد. سنگ کلیه با درد همراه است، اما بیش فعالی مثانه دردناک نیست.

۲۷ تا ۳۵ درصد خانم‌ها علائم پرکاری مثانه دارند به عبارتی از هر ۳ یا ۴ نفر یک مورد درگیر این عارضه است و آمار منتشر شده مبنی بر این که از هر ۶ نفر یک نفر به این بیماری مبتلاست، صحت دارد.

خانم‌هایی که زایمان‌های متعددی را انجام داده‌اند و درگیر افتادی لگن و مثانه هستند به علت تضعیف دیواره‌ها و لایه‌ها، مثانه از آناتومی خود تغییر شکل پیدا کرده است و فرد بدون خللی در مثانه به دلیل مشکلی در این لایه‌های محافظ به پرکاری مثانه مبتلا می‌شود. همچنین هرچه به سن یائسگی نزدیک‌تر می‌شوند به علت تعییراتی که در بافت‌های دیواره مثانه، پایانه‌های عصبی، بافت‌های ماهیچه‌ای مثانه و کف لگن ایجاد می‌شود، فرد را مستعد به بیش فعالی مثانه می‌کند.

کمبود هورمون استروژن لایه‌های کف لگن را نازک کرده و مثانه ضعیف شده و بیش فعالی رخ می‌دهد. همچنین مردانی که بیش از ۵۰ سال سن دارند و درگیر بزرگی پروستات هستند نیز در معرض خطر این عارضه قرار دارند. مشکلات دیگری، چون دیابت، با تاثیراتی که روی حجم ادرار و عصب مثانه می‌گذارد فرد را مستعد بیش فعالی مثانه می‌کند. مثانه‌های پرکار به دنبال صدمه به نخاع یا بیماری‌های سیستم عصبی مانند ام اس، تومور‌های سیستم عصبی، جراحی‌ها بر روی سیستم عصبی و در برخی بیماری‌ها مانند دیابت هم دیده می‌شود.

مشکلاتی که در ستون فقرات ممکن است رخ دهد مانند انحرافات، پوکی استخوان، اشکالاتی در کانال نخاعی و دیسک کمر همگی ممکن است بیمار را درگیر پرکاری مثانه کند. در حقیقت سیستم عصبی کنترل کننده مثانه از مغز به ناحیه ستون فقرات، یک سیستم عصبی پیوسته است و در طول این مسیر اگر قسمتی دچار اختلال شود، فرد مستعد بیش فعالی مثانه می‌شود.

در برخی افراد، موادغذایی کافئین‌دار، پر ادویه، اسیدی و نوشیدنی‌ها علایم را تشدید می‌کنند، بنابراین محدودیت‌های غذایی ممکن است سبب بهبود علایم شود. مایعات مضر برای این افراد، همچون نوشیدنی‌های کافئین‌دار (قهوه، چای)، خوردن غذا‌های تند و فلفلی، و همچنین مصرف الکل سبب بدتر شدن وضعیت و علائم این مشکل در افراد می‌شود. تغییر سبک زندگی، انجام تمرین‌های مناسب، شیوه زندگی فعال و سالم همراه با اجتناب از نوشیدن مایعات و کنار گذاشتن سیگار و دخانیات از ابتلا به این عارضه جلوگیری می‌کند.

منبع: خبرگزاری ایسنا

منبع: آفتاب

کلیدواژه: دیابت بارداری بیش فعالی مثانه پرکاری مثانه سیستم عصبی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت aftabnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «آفتاب» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۰۷۷۶۷۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

شیوه واکنش به نشانه‌های هشدار دهنده خودکشی

بسیاری از افرادی که دست به خودکشی می‌زنند، پیش از اقدام علائم و نشانه‌های هشداردهنده‌ای بروز می‌دهند که شناسایی آنها به شما امکان می‌دهد با کمک به این افراد مانع از رخ دادن حادثه‌ای مصیبت‌بار شوید.

 این نشانه‌ها و علائم هشداردهنده خودکشی از جمله شامل این موارد می‌شوند.

الف- تغییرات گفتاری: چنین فردی ممکن است درباره میلش به مردن، احساس شدید شرمساری یا گناه و احساس سربار بودن برای دیگران سخن بگوید

ب- تغییرات عاطفی: چنین فردی ممکن است از چنین احساساتی شکایت کند:

احساس نومیدی و به تله افتادن و نداشتن دلیلی برای ادامه زندگی.
احساس اندوه بسیار، اضطراب بیشتر از قبل و تشویش یا احساس خشم شدید.
احساس داشتن درد عاطفی یا جسمی تحمل‌ناپذیر.

ج- تغییرات رفتاری

طرح‌ریزی برای مردن یا جستجو برای روش‌های مردن.
کنار کشیدن از روابط با دوستان، وداع پایانی کردن با نزدیکان، بخشیدن وسایل و اقلام مهم زندگی به دیگران یا وصیت کردن.
بروز دادن نوسان‌های شدید خلق‌وخو.
بسیار کم یا بسیار زیاد غذا خوردن یا خوابیدن.
مصرف فراوان‌تر مواد غیرمجاز روان‌گردان

چطور واکنش نشان دهیم؟
اگر این علائم و نشانه‌ها در خودتان در یکی از نزدیکان و آشنایانتان بروز کرد، باید به فوریت به آنها واکنش نشان دهید. این نکات را در واکنش نشان دادن به چنین وضعیتی رعایت کنید:

- جدی بگیرید: این نشانه‌ها را نادیده نگیرید و پاسخ دادن به آنها را جدی بگیرید.

بدون قضاوت گوش دهید: طوری رفتار کنید که شخص دارای افکار خودکشی دریابد به او اهمیت می‌دهید و در کنار او هستید.

- افراد در این وضعیت بحرانی را ترغیب کنید که با یک درمانگر، مشاور، پزشک صحبت کنند یا با خط تلفن خودکشی تماس بگیرند (خط تلفن ۱۲۳ اورژانس اجتماعی در همه جای ایران می‌تواند به شما کمک کند).

- اشخاص دارای افکار خودکشی را تنها نگذارید: اگر احساس می‌کنید این اشخاص در معرض خطر فوری هستند، با آنها بمانید یا خودتان آنها را به اورژانس ببرید.

واکنش «بتا»
شیوه واکنش به چنین وضعیتی در کلمه مخفف «بتا» خلاصه شده است که حرف ب در آن به بپرس، حرف ت در آن به ترغیب کن و حرف الف در آن به «ارجاع بده» اشاره دارد:

بپرسید
- آیا اخیراً خیلی غمگین بوده‌اید یا احساس کرده‌اید که از پای درآمده‌اید؟

- من درباره حال شما نگران هستم و می‌خواهم بدانم آیا می‌توانم به شما کمک کنم؟

- یا به آسیب زدن به خودتان فکر می‌کنید.

ترغیب کنید
- آیا می‌خواهید از یک مشاور یا شخص دیگری کمک بگیرید؟

= آیا اجازه دارم برای شما کمکی پیدا کنم؟

ارجاع دهید
آیا می‌خواهید با هم به یک مرکز مشاوره برویم یا از یک مشاور یا روانشناس برایتان وقت بگیرم؟

آیا می‌خواهید به شماره ۱۲۳ تلفن اورژانس اجتماعی زنگ بزنم؟

منبع: همشهری آنلاین

باشگاه خبرنگاران جوان وب‌گردی خواندنی‌ها